Onder het bewuste

weblog over het onbewuste
  • Home
  • Artikelen
  • Achtergrond

  • De Diamond Approach en identiteit

    © | gepubliceerd 30 maart 2017 in: ,

    Het veelvuldige gebruik van het begrip 'Identiteit' in de Diamond Approach is mijns inziens het gevolg van het Enneagram Type 4-karakter ervan (waar ik eerder over schreef). Het heeft daarmee geen objectieve of nuchtere waarheid, maar is een beperkte zienswijze, gebaseerd op een bepaald gebrek aan vertrouwen.

    Wel en niet mijn identiteit

    Voorbeelden zijn de Essentiële Identiteit, The Point, die afgezet wordt tegenover de Ego-identiteit, die ietwat kleinerend The Pea genoemd wordt. Deze scheiding zie ik als onverenigbaar met Holy Origin, zoals ik al schreef hier en hier. Iets soortgelijks schrijven Riso en Hudson over Type 4, in The Wisdom of the Enneagram:

    But because they want to create a stable, reliable identity from their emotions, they attempt to cultivate only certain feelings while rejecting others. Some feelings are seen as “me,” while others are “not me.” By attempting to hold on to specific moods and express others, Fours believe that they are being true to themselves.

    In de Diamond Approach zijn de gecultiveerde 'me' gevoelens die van Essence, True Nature en Being. De 'not me' gevoelens zijn die van het Ego.

    Identificatie en desidentificatie

    Verder wordt er gesproken over identificatie en desidentificatie.

    Wat Almaas schrijft over identificatie en desidentificatie herken ik niet zo in mezelf. Alles wat in mijn psyche is, is allemaal mijzelf, wat mij betreft. Ik zie dan ook de zin van 'desidentificeren' niet. Om in iets te gaan inquiren ga ik het voelen in plaats van doen, daarvoor hoef ik niet mijn identiteit eraan te onttrekken, of zo.

     

    0 reactie(s)


    Reageren

    Textile hulp


    (wordt niet openbaar)
    (optioneel)

    Na bekijken van het voorbeeld van je bericht, niet vergeten te verzenden!

    Meer artikelen

     –