Een kromme rug ontstaat onbewust
© | gepubliceerd 4 oktober 2009 in: zelfonderzoek, psychologische theorie
Het was me al vaker opgevallen, dat ik, nadat ik van mijn stoel aan mijn bureau opgestaan was, ik nog steeds enigszins de kromme houding aannam van het zitten. Enige tijd geleden realiseerde ik me dat ik dan ook nog in de stemming van het aan het bureau zitten was. Door deze toestand compleet te voelen, met het gevoel van de lichaamshouding en het gevoel van geconcentreerd schuin omlaag kijken, lostte deze op. Direct voelde ik mijn rug vanzelf wat rechter worden.
Aangezien ik nog steeds enigszins gebogen was, keek ik of een soortgelijk gevoel er nog steeds was. Dat was er, en nadat ik ook dat compleet doorvoeld had, kwam mijn rug weer iets rechter. Dit proces ging nog een aantal keer door. Uiteindelijk was mijn houding volledig zoals die moet zijn om rechtop te staan (met enigszins een gevoel van een holle rug).
Zoals ik eerder schreef, heb ik enige tijd geleden problemen met pijn in mijn onderrug gehad. De rugpijn ontstaat als mijn rug gebogen is. Ik heb er oefeningen voor, die ik met Ceasar therapie geleerd heb.
Kennelijk ontstaat de gebogen rug, die de pijn veroorzaakt, dus door het onbewust blijven van het gevoel van zitten, aan een bureau bijvoorbeeld. Ik heb het de afgelopen week diverse keren in mijn zelfonderzoek geconstateerd dat het zo werkt. Voelen van het gevoel van de lichaamshouding, met de bijbehorende geestelijke staat, zorgt ervoor dat deze oplost, en dat dan vanzelf mijn rug rechter wordt.
Dit doet mij vermoeden dat het proces van een verstijfde lichaamshouding krijgen, wat bij het ouder worden gebeurt, in feite niet een fysiek proces is, maar een gevoelsmatig. Naarmate mensen meer gevoelens over lichaamshoudingen in het onbewuste ontwikkelen, zullen er meer conflicten tussen al die onbewuste gevoelens zijn, met als gevolg verstijving. Als je tegelijkertijd voelt dat je loopt en dat je zit, dan werken die gevoelens elkaar tegen.