Onderwerp "diamond approach"
Affirmaties helpen niet
In New Age kringen is het gebruik van "affirmaties" gemeengoed. Hierbij is het de bedoeling het zelfbeeld op te krikken door zinnen tegen jezelf te zeggen als "ik ben het waard om van te houden" of "ik accepteer mezelf volledig". Het is de bedoeling dat je dit gaat geloven.
Nou is het een feit dat je in je onbewuste allerlei beelden van jezelf hebt die wat je uiteindelijk werkelijk bent sterk beperken. Het gebruik van affirmaties is dan een poging van hetzelfde mechanisme van zelfbeelden gebruik te maken, maar dan om de schade daarvan te verminderen.
Ik heb tegen deze praktijk zelf altijd wantrouwig gestaan. Wanneer je een affirmatie tegen jezelf zegt, dan lieg je tegen jezelf. Als je affirmeert "ik accepteer mezelf volledig", dan zeg je dat omdat dat niet zo is. Ik wil niet tegen mezelf liegen. Ik wil weten wat ik echt voel. Zo respecteer ik mezelf.
Dit is waarschijnlijk waarom ik me zo tot de Inquiry oefening van de Diamond Approach aangetrokken voel. Hierbij leidt het werkelijk voelen tot het oplossen van de zelfbeelden.
Affirmaties helpen niet, aldus een artikel in NRC over onderzoek ernaar. Er werden twee vormen van affirmaties onderzocht: dat mensen dit spontaan doen en op verzoek van de onderzoekers.
De meeste mensen blijken wel spontaan positieve dingen tegen zichzelf te zeggen in situaties dat ze zich "negatief" voelen, zoals voor examens of als reactie op vervelende gebeurtenissen. Veel mensen hebben het idee zichzelf hierdoor beter te gaan voelen, maar mensen met weinig zelfvertrouwen soms juist niet.
Als de onderzoekers mensen vroegen om een bepaalde affirmatie gericht op zelfvertrouwen een tijdje te herhalen, bleek dat mensen met van zichzelf weinig zelfvertrouwen er zich slechter door gingen voelen. Ik denk dat als een affirmatie je iets zegt over jezelf dat niet waar is, je eraan herinnert wordt wat werkelijk het geval is. In het bijzonder als iemand anders je vraagt die affirmatie te doen, of als iemand iets positiefs over je zegt waarvan je wel weet dat het niet waar is.
De basis van de enneagram persoonlijkheidstypen
Het enneagram is een systeem met 9 persoonlijkheidstypen, dat veel gebruikt wordt bij zelfontwikkeling en zelfrealisatie. In management kringen wordt het wel gebruikt voor het inschatten van de kwaliteiten van sollicitanten.
In "Negen facetten van eenheid" beschrijft A.H. Almaas wat er aan de basis ligt van die typen.
Het boek van Almaas is geen gemakkelijke kost. Het bevat veel uitleg over wat voor verlichte visie op de werkelijkheid er is als een enneatype geen onbewuste meer heeft. Ik wil hier samenvatten wat er is als dat er nog wel is. (Houdt in gedachten dat voor het werkelijk begrijpen hiervan veel meer achtergrond nodig is dan wat ik hier in deze paar regels kan zeggen.)
De enneagram typen
Enneagramtype 1 is perfectionistisch. Dat komt omdat dit type, door het idee dat dingen goed of verkeerd zijn, het gevoel heeft zelf fundamenteel niet goed te zijn, fouten te hebben. Daarom wil het zichzelf, èn anderen, verbeteren.
Enneagramtype 2 helpt anderen om die, via een "voor wat hoort wat" mentaliteit te bewegen aandacht aan haar behoeften te schenken. Dit komt omdat dit type gelooft dat wil iets persoonlijks is, onafhankelijk van anderen, en het wil de eigen wil doen gelden.
Enneagramtype 3 probeert dingen te bereiken. Dat komt omdat dit type het gevoel heeft hulpeloos te zijn, en het probeert hier van alles aan te doen, met de nadruk op doen, te streven naar dingen.
Enneagramtype 4 wil graag uniek en orgineel zijn, om zich identiteit te verschaffen. Dit type heeft het gevoel niet met de bron van zichzelf in contact te zijn, en probeert daarom zelf de bron te zijn.
Enneagramtype 5 houdt zich afzijdig en heeft een neiging tot terugtrekken. Dat komt omdat dit type het gevoel heeft dat iedereen gescheiden is, en dat het daarom zin heeft om terug te trekken.
Enneagramtype 6 is vaak angstig. Dit type heeft geen vertrouwen in zichzelf en de werkelijkheid, en verdedigt zich daarom op een wantrouwende manier.
Enneagramtype 7 houdt graag opties open en plant allerlei leuke dingen. Dat komt omdat dit type het gevoel heeft niet te weten wat te doen of welke richting op te gaan, en daarom dingen probeert te plannen.
Enneagramtype 8 probeert situaties te beheersen en is wraakzuchtig. Dat komt omdat dit type het idee heeft dat alles fundamenteel gescheiden is, waardoor schuld een gegeven is. Het verdedigen tegen het gevoel slecht te zijn leidt tot de beheerszucht.
Enneagramtype 9 probeert geliefd te worden door anderen hun zin te geven. Dat komt omdat dit type zich minderwaardig en niet om van te houden voelt. Hierdoor besteedt het weinig aandacht aan zichzelf.
Meer informatie
Overigens heeft iedereen alle 9 typen in zich. Het type dat het meest dominant is, is het type dat je "bent".
Hier is meer informatie over het enneagram en een test om je te helpen te bepalen welk type je bent.
Compassie - Kwan Yin en Tara beelden
Ik heb twee beelden die compassie representeren. Ze zijn van de godinnen Tara en Kwan Yin.
Het algemene idee van compassie heeft te maken met het verlichten van pijn. Dit zie je in dit eerste beeld. Tara staat hier en heeft een pot bij zich, van waaruit zij iets geeft, om een gebrek of pijn te verlichten. Misschien is het voedsel en heeft iemand honger, of is het zalf voor een wond.
In de Diamond Approach wordt compassie gezien als dat wat het voelen van pijn mogelijk maakt. Hiermee leidt compassie tot de waarheid over je gevoel. Zonder compassie is er niet de mogelijkheid in je onbewuste, met al dat lijden, door te dringen. Daarom begint het werk in de Diamond Approach met het ontwikkelen van compassie.
Dit is wat dit tweede beeld symboliseert. Hier zit Kwan Yin ontspannen op een boomstronk en biedt een luisterend oor. Luisterend, zonder in te grijpen, zonder er iets tegen te willen doen. Alleen luisterend, naar het verhaal van de pijn. De pijn die uiteindelijk gehoord en gevoeld wil worden, niet onderdrukt.
Objectrelaties in het onbewuste
Een groot deel van het onbewuste bestaat uit objectrelaties, waarbij situaties gezien worden als samengesteld uit jezelf, een ander (of anderen), en een relatie daartussen.
In een objectrelatie heb je dus een beeld van jezelf als zijnde op een bepaalde manier, en een beeld van de ander. Je kunt van jezelf bijvoorbeeld een beeld van slachtoffer hebben, en van de ander als aanvaller, of van jezelf als afhankelijk kind, en de ander als ouder, of van jezelf als schuldig, en de ander als beschuldiger.
De objectrelaties in het onbewuste worden vooral in de vroege jeugd gevormd. Zoals alles in het onbewuste gebeurt dat doordat je niet diep en compleet je gevoelens voelt, waardoor patronen blijven bestaan. Doordat de meeste interacties in eerste instantie zijn tussen jezelf en je ouders, zijn de meeste objectrelaties ook dusdanig.
De meeste interacties die we als volwassenen hebben zien we als die onbewuste objectrelaties. We gedragen ons volgens die onbewuste patronen.
Hierdoor zie je in het dagelijks leven anderen ook nogal eens onbewust als ouder. Als ouder die bescherming biedt en liefde kan bieden, als ouder die bevrediging schenkt, of als autoriteit. Omdat je je met beide kanten van de object relatie kunt identificeren, kun je jezelf ook als ouder zien. Je kunt jezelf als autoriteit zien, die het beter weet, of jezelf als helper of schenker van bevrediging.
Ook anderen dan de ouders zijn vaak deel van de objectrelaties in ons onbewuste. Broers of zussen, andere kinderen, leraren, dokters, ze zitten allemaal in die vastliggende patronen.
We zien anderen en onszelf door deze patronen zelden zoals ze werkelijk zijn. We zien anderen vooral zoals we als kind anderen zagen. We idealiseren anderen, omdat we ze zien als onze almachtige en alwetende ouders uit onze vroegste kindertijd. We wantrouwen anderen, vanwege als onbetrouwbaar ervaren situaties uit onze jeugd, en dus niet vanwege de werkelijkheid van huidige situaties.
We zijn alleen gedoemd volgens deze vaste patronen te blijven reageren als we ze onbewust laten blijven. Als we diep en compleet voelen bij onszelf wat er allemaal werkelijk is, dan lossen ze op. Dat zal gebeuren op het moment dat we onze gevoelens volledig genoeg hebben toegelaten en gevoeld om de situatie van een objectrelatie te begrijpen. Het onbewuste verliest zijn macht over ons wanneer het bewust wordt.
Zelfonderzoek - Inquiry
In de Diamond Approach is de belangrijkste oefening de Inquiry. Dit is een zelfonderzoek waarbij je je gevoelens, sensaties en gedachten zoals die in het moment opkomen onderzoekt. Inquiry wordt zowel met anderen als alleen gedaan. Doe je Inquiry met iemand anders of met een leraar, dan beschrijf je al je gevoelens, sensaties en opkomende gedachten hardop.
Door het doen van Inquiry ontwikkel je het vermogen je gevoelens toe te laten. De gewone ego-staat, zoals vrijwel iedereen die heeft, is er een waarbij gevoelens selectief toegelaten of onderdrukt worden, dan wel op andere wijze gemanipuleerd. Die manipulatie leidt tot onechtheid, en de Inquiry leert je het tegenovergestelde.
Door de Inquiry en het toelaten van alle gevoelens wordt dat wat in het onbewuste zat bewust. Als gevoelens bewust worden, kunnen ze hun natuurlijke beloop hebben, dat wil zeggen dat ze oplossen. Het onbewuste lost dus langzamerhand op.
De Diamond Approach en de Inquiry zijn ontwikkeld door Hameed Ali en anderen. Zijn schrijversnaam is A.H. Almaas ('almaas' betekent 'diamant'), en in diverse boeken beschrijft hij de Diamond Approach.
Op deze video vertelt Almaas over zijn boek Spacecruiser Inquiry, en hoe hij de Inquiry oefening ontwikkelde.